BACTERIAL VAGINOSIS

Bacterial Vaginosis (BV) to stan zaburzonej równowagi pomiędzy prawidłową ilością poszczególnych rodzajów bakterii, stanowiących fizjologiczne środowisko pochwy. Z tego powodu bacterial vaginosis często potocznie jest nazywany bakteryjnym nieżytem pochwy. W stanach fizjologicznej normy bakterie beztlenowe stanowią zaledwie kilka procent składu środowiska bakteryjnego pochwy, a ponad 95 procent stanowią bakterie tlenowe gatunku Lactobacillus. Z różnych powodów, na przykład na skutek infekcji lub w wyniku zmniejszenia odporności ustroju dochodzi do nadmiernego namnożenia się w pochwie bakterii beztlenowych głównie takich gatunków jak Gardnerella, Mobiluncus, Mycoplasma, i Ureaplasma. W bacterial vaginosis w pochwie jest nawet 1000 krotnie więcej wyżej wymienionych beztlenowych bakterii, niż w stanach fizjologicznej normy. Bacterial vaginosis przebiega najczęściej zupełnie bezobjawowo. Nie stwierdza się charakterystycznego dla zakażeń bakteryjnych pieczenia czy swędzenia pochwy i sromu. Rozpoznanie bakteryjnego nieżytu pochwy polega na stwierdzeniu trzech spośród czterech charakterystycznych objawów, takich jak: 1/ jednorodnej wydzieliny pochwowej z niewielką ilością leukocytów (krwinek białych niszczących bakterie), 2/ odczyn pochwy pH powyżej 4,5 (oceniany w teście paskowym), 3/ specyficzny, ostry zapach, wzmagający się po stosunku płciowym oraz po dodaniu do wydzieliny pochwowej roztworu wodorotlenku potasu , 4/ obecność clue cells (komórek jeżowych) w preparacie mikroskopowym, tj. komórek nabłonka opłaszczonych bakteriami w sposób przypominający kolce jeża. Należy podkreślić, że badanie czystości pochwy i posiew treści pochwowej nie mają większego znaczenia w rozpoznawaniu bacterial vaginosis. Bardzo ważne jest prawidłowe rozpoznawanie i leczenie bacterial vaginosis, często bowiem mimo braku wyraźnych dolegliwości u pacjentki przewlekła postać BV z czasem może powodować poważne powikłania. Leczenie polega na zastosowaniu dopochwowo lub doustnie leków zwalczających bakterie beztlenowe.