ROPIEŃ GRUCZOŁU BARTHOLINA

Zapalenie i ropień gruczołu Bartholina (łac. bartholinitis) to choroba występująca najczęściej między 20 a 40 rokiem życia, z reguły jednostronnie, częściej po stronie prawej. Spowodowana jest przeważnie przez gronkowce, paciorkowce lub ziarenkowce (gonokoki), które, po wniknięciu przez przewody wyprowadzające gruczołu, wywołują stan zapalny. W przebiegu choroby dochodzi zazwyczaj do zaczopowania ujścia przewodu wyprowadzającego gruczołu i nagromadzenia treści ropnej w gruczole. Objawami jest bardzo silny ból uniemożliwiający siedzenie, zaczerwienienie, obrzęk i gorączka. Leczenie polega na nacięciu ropnia i wycięciu otworu w wewnętrznej powierzchni wargi sromowej mniejszej i obszyciu jego brzegu w celu wytworzenia sztucznego ujścia z gruczołu i zapewnienia drogi odpływu ropy (marsupializacja). Stosowanie antybiotyków jest konieczne tylko w przypadku potwierdzonej obecności gonokoków.