NIEPŁODNOŚĆ

Niepłodność została uznana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) za chorobę społeczną, która stale przybiera na sile i dotyczy obecnie, do 20 procent małżeństw. Niepłodność (sterilitas) definiuje się jako brak ciąży po 12-miesięcznym okresie regularnego współżycia , bez stosowania środków antykoncepcyjnych .Termin “infertilitas” oznacza brak możliwości donoszenia ciąży. Niepłodność możemy podzielić na następujące grupy : 1) niepłodność pierwotna — gdy nigdy nie stwierdzono ciąży, 2) niepłodność wtórna — niemożność powtórnego zajścia w ciążę, 3) niepłodność męska, żeńska, małżeńska — określa po czyjej stronie leży przyczyna zaburzeń, 4) niepłodność czynnościowa — gdy przyczyną są zaburzenia w fizjologii procesów rozrodczych, przy prawidłowym stanie anatomicznym narządów płciowych, np. zaburzenia owulacji, 5) niepłodność mechaniczna - gdy przyczyną zaburzeń są zmiany w budowie narządów rodnych np. wady rozwojowe, zmiany pozapalne, zrosty itp. 6) niepłodność idiopatyczna - gdy wykonane badania diagnostyczne nie potrafią wyjaśnić przyczyny dolegliwości.
Przyczyny niepłodności żeńskiej mogą być następujące: 1) Zaburzenia hormonalne, najczęściej spotykane to: niewydolność lutealna jajnika, choroby przysadki, hyperprolaktynemia, zespół PCO, niewydolność jajników, niedoczynność i nadczynność tarczycy, choroby nadnerczy oraz cukrzyca. 2) Czynniki pochwowe, nalezą tu przewlekłe, oraz nawracające ostre stany zapalne pochwy będące przyczyną upławów, także wady wrodzone takie jak na przykład przegrody pochwowe. 3) Czynniki szyjkowe takie jak choroby zapalne szyjki macicy oraz obecność przeciwciał przeciwplemnikowych w śluzie szyjkowym, także wady rozwojowe, guzy szyjki (polipy, mięśniaki), blizny po elektrokoagulacji i zabiegach operacyjnych. 4) Czynniki maciczne, wymienić należy tu wady rozwojowe macicy, guzy macicy (mięśniaki, polipy endometrialne), stany zapalne endometrium, zrosty po zabiegach operacyjnych. 5) Czynniki jajowodowe na przykład ostre i przewlekłe zapalenia przydatków, zrosty pozapalne, endometrioza jajowodów, wodniaki jajowodów i inne. 6) Czynniki jajnikowe takie jak endometrioza janików, guzy jajników, niewydolność jajników, stany po operacjach na przydatkach. 7) Inne przyczyny.
U mężczyzn przyczyny zaburzeń dzielimy na trzy kategorie: 1) Przedjądrowe, należą tu zaburzenia endokrynologiczne gruczołów podwzgórza i przysadki, nieprawidłowości chromosomalne oraz przyczyny psychologiczne. Istotne miejsce zajmuje też coraz częściej występująca u mężczyzn hyperprolaktynemia a także choroby przewlekłe np. cukrzyca. 2) Jądrowe, gdy spermatogeneza zostaje zaburzona w wyniku: przebytej chemio (w trakcie leczenia chorób nowotworowych), infekcji wirusowych i bakteryjnych (np. zapalenia jądra występującego w przebiegu np.świnki i innych chorób wirusowych, chorób przenoszonych drogą płciową), chorób o podłożu autoimmunologicznym, chorób ogólnoustrojowych i przyjmowanych w trakcie ich trwania leków, podniesionej temperatury w mosznie (choroby przebiegające z wysoką gorączka, nieprawidłowy obcisły ubiór, bardzo duża otyłość, zaburzenia naczyniowe — żylaki powrózka nasiennego, wnętrostwo). 3) Pozajądrowe, dotyczą głównie drożności dróg wyprowadzających nasienie. Mogą one być wrodzone (np. atrezja nasieniowodów) i nabyte (stany pozapalne, pourazowe, pooperacyjne). Do grupy tej zaliczamy też wszelkie przyczyny utrudniające odbycie prawidłowego stosunku płciowego (np. nieprawidłowości w budowie prącia, zaburzenia natury seksualnej, impotencję).