AFRODYZJAK

Afrodyzjak to środek pobudzający podniecenie płciowe. Afrodyzjaki były znane w medycynie ludowej różnorodnych kultur świata, począwszy od starożytności do dnia dzisiejszego. Do najbardziej znanych afrodyzjaków należały: korzeń żeń-szeń, potrawy z niektórych węży, gadów, wyciągi z pająków np. tarantuli, ekstrakt z muszek hiszpańskich, rogi jelenia syberyjskiego, a także sproszkowany róg nosorożca (co jest głównym powodem zagrożenia wyginięcia tego gatunku), gniazda jaskółcze, niektóre narkotyki, przyprawy, jak np. cynamon, wanilia, imbir, goździki, kardamon, liczne zioła np. znany w Polsce lubczyk. Dzięki rozwojowi farmakologii i seksuologii oraz metod badawczych stała się możliwa obiektywna ocena i produkcja syntetycznych afrodyzjaków. Obecnie za afrodyzjaki uznaje się środki działające wybiórczo na podniecenie seksualne poprzez działanie miejscowe na nerwowe zakończenia narządów płciowych lub na ośrodki seksualne, które znajdują się w rdzeniu kręgowym i w centralnym układzie nerwowym oraz na środki, które podrażniają układ moczowo - płciowy. Obecnie znane są następujące afrodyzjaki: Johimbina - alkaloid z kory rośliny corynanthe yohimbe - pobudza ośrodek erekcji i wytrysku w rdzeniu kręgowym, działa na zakończenia współczulne naczyń krwionośnych członka. Strychnina - alkaloid z nasion Strychnos nux vomica. Środek ten pobudza ośrodki seksualne w rdzeniu kręgowym, zwiększa pobudliwość nerwów czuciowych narządów płciowych. Kantarydyna to wyciąg z owada - muszki hiszpańskiej. Podrażnia błonę śluzową układu moczowo-płciowego, głównie cewki moczowej. Stosowanie tych afrodyzjaków wymaga ostrożności i konsultacji z lekarzem seksuologiem. Substancje roślinne takie jak: żeń-szeń, agawa, ananas, awokado, muira puama, chili, seler, kola, muszkatołowiec, orzechy, pokrzywa, lubczyk, wina czerwone wytrawne w niewielkich ilościach także wykazują słabe działanie afrodyzjaku. Owoce morza, a głównie ostrygi stosowane są na południu Europy jako naturalny afrodyzjak.